اینکه می‌گویند شما اهل بهشتید اما اگر راهتان بدهند حرف درستی است.
قرآن هم می‌گوید که این بهشت برای متقین آماده شده است.
متقین چه کسانی هستند؟!
۱. الذین ینفقون فی السراء و الضراء
انفاق با خرج کردن فرق می‌کند. انفاق آن خرج کردنی است که یک خلایی را پر کند؛ یک نیاز راستینی را برطرف کند. انفاق کار هرکسی نیست؛ کار افراد باهوش است. کسانی که خلا ها را می‌فهمند و برای رفع آن تلاش می‌کنند.
یکی از نشانه‌های با تقوایان این است؛ در خوشی و ناخوشی انفاق می‌کنند.
۲. و الکاظمین الغیظ
یعنی کسانی که خشمشان بر آنان تسلط ندارد و همیشه عقل به آنها دستور می‌دهد.
البته دقت کنید!
فرو برندگان خشم؛ نه فراموش کنندگان آن.
خشم را فرو می‌برند و بعد آنچه را که شایسته است انجام می‌دهند؛ یعنی براساس عقل تصمیم می‌گیرند و نه بر اساس خشم.
البته گاهی عقل نیز با خشم موافق است(اشداء علی الکفار)
۳. والعافین عن الناس
از قصورها و لغزش‌های مردم گذشت می‌کند.
از آن اشتباهی نباید گذشت کرد که از سر عناد و از روی تعمد بوده است.
۴. الذین اذا فعلوا فاحشة او ظلموا انفسهم ذکروا الله فاستغفروا لذنوبهم
کسانی که وقتی شیاطین او را احاطه می‌کنند که از راه درست بیرون کنند، خدا را یاد می‌کنند.
یاد خدا یک ریسمان برای نجات از ورطه‌ی شیطان است.
و اگر بر روح خودشان با گناهان ظلم روا داشتند؛ برای گناهانشان طلب غفران می‌کنند. البته این طلب باید با عمل برای جبران گناه همراه باشد.
