رهبانیون مسیحی، برای اینکه دامنشان به گناه آلوده نشود، رهبانیت پیشه می‌کردند؛ یعنی به کوه‌ها و بیابان‌ها پناه می‌بردند.
اما رهبانیت با عالِم اسلامی و فرد مسلمان در تضاد است.
فرد مسلمان به فکر این است که بگیرد غریق را...(گفت آن گلیم خود به در می‌برد ز موج؛ واین جهد می‌کند که بگیرد غریق را)
فرد مسلملن ابتدا خود را به سلاح تقوا که زره لازم برای مقابله با گناهان است، مجهز می‌کند، آن زره را می‌پوشد و از گناهکاران دست‌گیری می‌کند.
وَأَطِیعُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ
و از خدا و پیامبر اطاعت کنید تا مورد رحمت قرار بگیرید.
حال چرا خداوند در قرآن هم خداوند و هم پیامبر را ذکر کرده است؟! مگر اطاعت از خدا، چیزی جدای از اطاعت از پیامبر است؟! خیر؛ اما اگر قرآن فقط می‌گفت از خدا پیروی کنید، دامنه‌ی ادعا گسترده می‌شد و همه ادعا می‌کردند که ما از خداوند پیروی می‌کنیم؛ اما خداوند با ذکر مصداق، حجت را بر همه تمام کرده است.
علاوه بر این ادعای اطاعت از خداوند بدون انجام دستورات او ادعایی باطل است.
حال گفته شد که از خدا و پیامبر پیروی کنید تا مورد رحمت خداوند قرار بگیرید.
اما رحم خداوند یعنی چه؟!
ما فکر می‌کنیم که رحمت خداوند برای زمانی است که ما کاری را انجام نداده‌ایم؛ تکالیف و واجبات خود را انجام نداده‌ایم.
اما طبق آیه‌ی قرآن، رحمت خداوند زمانی شامل حال ما می‌شود که از خداوند و رسولش اطاعت کرده باشیم و عملی انجام داده باشیم.
هرگاه عملی انجام دهیم، می‌توانیم منتظر رحمت خداوند باشیم. نمی‌شود که دست روی دست بگذاریم و بگوییم خداوند به ما رحم کند!
