رسول اکرم(ص) وارد مسجد مدینه شد. چشمش به دو اجتماع افتاد که از دو دسته تشکیل شده بودند و هر دو دسته حلقه‌ای تشکیل داده و سرگرم کاری بودند؛ یک دسته مشغول عبادت و ذکر و دسته‌ی دیگر، به تعلیم و تعلم و یاد دادن و یاد گرفتن سرگرم بودند. هر دو دسته را از نظر گذرانید و از دیدن آنها مسرور و خرسند شد. به کسانی که همراهش بودند رو کرد و فرمود: "این هر دو دسته کار نیک میکنند و برخیر و سعادت‌اند." آنگاه جمله ای اضافه کرد: "لٰکن من برای تعلیم و دانا کردن فرستاده شده ام."
سپس خودش به طرف همان دسته‌ای که به کارِ تعلیم و تعلم اشتغال داشتند رفت و در حلقه آنها نشست.
